Қазақстан Конституция көшесiнде орналасқан (Осипенко көшесiнiң бұрышы).
Диiрмендi Гаврил Иванович Мазаев 1913 жылы салған болатын. Орналасқан орны шалшық болғандықтан, ғимарат жерге бiраз кiрдi. Кейiнiрек, 1917 жылы революция алдында диiрмен екi иелерге — Пинекир және Абрамовға сатылды. Кеңестiк билiк кезiнде ғимарат халықтандырылып, 1978 жылға дейiн бұл жердi ұн жасау өндiрiсi орныласты. Қазiргi уақытта ескерткiш католикалық шiркеу бағыттарының бiрiне берiлдi.
Ғимарат кiрпiштен жасалған. Үш қабатты. Iшкi алаң фасадында бiр қабатты қосымша құрылысы бар. Ескi табылған сызбаларға сәйкес, жабын құрылғылары ағаштан жасалып, темiрмен жабылған. Басты фасад жақта екi терезе орналасқан. Терезе жақтаулары көлемi жағынан үлкен болып, кiрпiш салымдарының «сәулелiк» формасының үстiнгi жағынан аяқталады. Өндiрiстiк процестердiң технологиялық ерекшелiктерiне орай, үш қабат түрлi биiктiкке ие.
Ғимарат өзiнiң жоспарлы кешендiк құрылысында кiрпiш өндiрiстiк құрылғыларға лайықталған, ХIХ басы мен ХХ ғасырларға тән көпестiк қаланың тарихи нұсқасы iспеттес, қаланың орталық бөлiгiнiң архитектуралық мұрасы болып табылады
Мәлiметтер Солтүстiк Қазақстан облысы бойынша Петропавл қалалық әкiмдiгi және жылжымайтын мүлiк Орталығы Қазақстан Республикасы әдiлет Министрлiгiнiң Тiркеу Комитетiнiң қызметi, Солтүстiк Қазақстан облыстық әкiмдiгi, Солтүстiк Қазақстан облыстық тарихи өлкетану мұражайының Солтүстiк Қазақстан облыстық мәдениет басқармасы тарихи мәдени мұраны қорғау бөлiмiнiң қорында сақтаулы.
Ғимарат облыстық атқару қомитетiнiң шешiмiмен қорғауға алынды (№268 1984 ж. 26.07).